آبروی زمان

گرفته ابر ماتم نینوا را  . . . . . غبار غم دل کرب و بلا را
مگر محشر به عالم آشنا گشت . . . . . که خورشید جهان از ما جدا گشت
مگر غیرت ز مردان رخت بسته . . . .  که قلب آسمان را هم شکسته
بیا تا کربلا هم ساز باشیم . . . . . حسین را در عمل سرباز باشیم