آبروی زمان

یک روز در کرب و بلا ، قرآن تلاوت می شود      تصویر آن در هر زمان ، بر ما قرائت می شود
علم زمین و آسمان ، درس تمام انبیاء       عشق و شجاعت، معرفت، آنجا عنایت می شود
آزادگی و بندگی ، عزت جوار زندگی      روح تعالیم خدا، در حد غایت می شود
اصلاح دین و زندگی، احیای سنت نبی       اجرای احکام خدا ، جمله نهایت می شود
بر کشتی نور خدا ، با دست سقای وفا       از عطر اصحاب بقا، عالم هدایت می شود
با این محبت های او،اصحاب و آل پاک او       بر میهمان کربلا، آیا خیانت می شود؟
فرزند ناز فاطمه! سقا و یارانت ، همه       از آن زمان تا واقعه ، عالم فدایت می شود

پیامت رهبرم حکم زمان است       خبر از فتنه های دشمنان است
که بیداری بود رمز سلامت         شنیدن، پس عمل کردن به غایت
اگر دشمن رسد دستش به میهن       نشان از غفلت است و سستی من
ببین! رهبر پیامش را بیان کرد        بفرمود در عمل باید چنان کرد
تو هم گر حامی رهبر نبودی         چنین اشعار را کی می سرودی

خدا در سرنوشت ما نوشته       به هر قرنی فرستم یک فرشته
که ایرانی نیفتد در ضلالت       اگر عمرش شود صرف ولایت
کنون فیض زمان خود ببینیم      من و امثال تو دست خمینیم
و این سید علیست امروز رهبر      تداوم بخش آن مولا و سرور
همیشه با ولایت زنده ام من       خدا را از دل و جان بنده ام من

زمانی عشق مولا ابرو بود      جهانی را وصالش آرزو بود
چه شد با آنکه دنیا قاتل ماست     نفوذش جاهلانه در دل ماست
خدایا منفذ دل بر فنا گیر         ز عشق او وجودم را فرا گیر

با وضو جسمم مطهر می شود       با نماز روحم معطر می شود

قلب را تا آسمانها می برم        با همین معراج بالا می روم

باز هم روی براق جانماز       می نشینم تا بگویم با تو راز

من خدایا شاکرم از رحمتت       از نماز آموزی و از حکمتت

من همی دانم توئی مولای من       سرور دنیا و هم عقبای من

گر نبود راهی بسوی تو مرا       من کجا می یافتم کوی تو را؟

تو مرا راز و نیاز آموختی       هم مناجات و نماز آموختی

عشق را در سینه ها رویانده ای        دست ما را هم به مولا داده ای

صفحه  گیتی به نورت روشن است       قلب ما هم با ولایت گلشن است

ما به گلزار ولایت هم نماز       گشته ایم از خلق عالم بی نیاز

بار الها عشق ما افزون نما       در ولایت هم نماز و هم جزا