آبروی زمان

دست موسایی بر آ از آستین        آتشی افروز به جان غاصبین
آن عصای موسوی آور به کار     تا براندازی مگر آن نابکار
آن سرائیلی که جان دادی به او     گشته با جان مسلمانان عدو
باز آهنگ عروج آغاز کن         بندی از بیت المقدس باز کن
یا محمد ! موسی ات یاری نما      باز فرعونی دگر رسته ز پا
جان او معجون شیطان گشته است      دست فرعون زمان را بسته است
ای مسلمانان همه موسی شویم      بانگ رب العالمین را بشنویم
چنگ بر حبل المتین حق زنیم       تا که اسرائیل را بر هم زنیم
تا نباشد بهر امریکا مرید            مسلمین قدسی بسازیم با امید
گر ولا تفرقوا گیری به تن         سر فرو آرد برایت اهرمن

اگر اراده بیدار است, نمی از دریا کافیست.آری می شود مسیر را برگشت و به مهدی باوری رسید؛ باور کنیم که زندگی حقیقت است و رفتن حتمی و واقعیت ها با شوخی سازگار نیستند و باید برای نتیجه مطلوب, فراوان تلاش کرد و بپذیریم که انتظار با آفت مسیری بی مقصد است. باید با تمام انرژی تلاش کرد, و بین هفت میلیارد و اندی جمعیت دنیا که جز حدود سیصد میلیون شیعه بیش نیست؛ آقا را بین دشمنان تنها نگذاریم همین شیعیان اندک هم اگر زندگیشان غفلت باشد وای بر این غریبی! وای بر این غریبی! وای بر این غریبی!
آقایی مهربان و دلسوز و خیرخواه با این همه دشمن چه کند؟
آری مهدی ما آن غریب دور افتاده و تنهای یگانه است و دریای احساس و محبت.
در این دنیای مواج و طوفانی و اینهمه فضای الوانی و روح ضعیف و ظلمانی ما می طلبد که خود طبیب را با التجا و التماس به یاری طلبیم که: ای مهدی فاطمه , عزیز زهرا , آقا جان! دستمان را بگیر و برای توفیق نوکریت تربیتمان کن که ما خود ناتوانیم.
الهی! غرور منفی را در ما بشکن و ما را به اوج بندگی نایل کن و ما را به مسیر انتظار برگردان انتظار سبزی که به قله مطهر و معطر و منور ظهور منتهی شود.
و اقبل الینا بوجهک الکریم واقبل تقربنا الیک وانظر الینا نظرة رحیمة

تکرار غدیر تا ظهور مهدی (عج)
امروز امیرالمؤمنین ، مولا و رهبر می شود        شیعه به عشق مرتضی ، جانش معطر می شود
باشد به محشر مرتضی ، با شیعیان خود جدا        تا آنکه بیند مصطفی ، ماهی منور می شود
امروز بنگر شیعه را ، جایی گرفته در جهان        آنروز بر عالم تمام ، مولا و سرور می شود
دستش گرفته مصطفی ، بالا در انظار همه            از آن زمان این واقعه ، گاهی مکرر می شود
شیعه! بچشم جان نگر، مولا غدیرش زنده است        ما گر بمانیم یاورش ، تعجیل مقدر می شود